Deze Porsche schreef geschiedenis door in 1966 als eerste 911 een belangrijke race te winnen: de 24 uur van Daytona.
In Naples, Florida is Revs Institute gehuisvest. Een van de kroonjuwelen van het museum is een zwarte Porsche 911 met witte strepen en startnummer 18. Het is de eerste 911 die een belangrijke race heeft gewonnen. Een auto waarover veel kleurrijke anekdotes te vertellen zijn.
In 1966 wilde Porsche racedirecteur Huschke von Hanstein de 24-uursrace van Daytona naar zijn hand zetten. Porsche was nog een jong merk, maar Von Hanstein wilde het Amerikaanse publiek laten zien hoe volwassen het inmiddels was. Op Daytona debuteerde de 906, waarmee een klasse-overwinning beslist tot de mogelijkheden behoorde. Voor de zekerheid bracht Von Hanstein ook vijf 904’s Carrera GT aan de start.
Vertwijfeling
Von Hanstein kon zijn verbazing niet verbloemen toen hij op het circuit een zwarte 911 zag. Waar kwam die vandaan? Er waren immers nog maar enkele honderden 911’s naar de VS verscheept. Dit was chassisnummer 300 128. De 911 was door Porsche-dealer Herbert Brundage in Jacksonville, Florida, als demonstratieauto gebruikt en met 30.000 mijl op de teller verkocht aan Jack Ryan, een Volkswagen-dealer uit de regio van Atlanta. Ryan was echter een gepassioneerd coureur met een voorliefde voor GT’s. Ryan dacht met de 911 een winnaar in handen te hebben.
Groots denken
Ryan had geen last van koudwatervrees. Met de 911 reed hij rechtstreeks naar Dayton om de 24-uursrace te starten in de GT-klasse tot twee liter. Hij deelde de 911 met zijn vrienden Bill Bencker en Lin Coleman. Eenmaal op het circuit kwam het drietal er snel achter dat ze niet op de steun van Porsche hoefden te rekenen. De 911 was simpelweg nog een te jonge auto. Bovendien focuste het fabrieksteam zich volledig op de 906.
Improvisatie
Voor Ryan was improvisatie het toverwoord. De 911 werd van zijn passagiersstoel ontdaan en kreeg een sportuitlaat aangemeten. Voor de veiligheid kwam een eenvoudige rollbar in de auto en onder de voorbumper werden twee extra schijnwerpers geschroefd. De lampjes boven het startnummer op beide deuren waren een voorschrift, zodat de race-organisatie de auto kon herkennen in het donker. Om de stalen 4,5J x 15-wielen werden racebanden gelegd. Voor modificaties aan het onderstel of de remmen waren echter nog geen onderdelen beschikbaar.
Koppigheid
Von Hanstein lichtte het hoofdkwartier in over de zwarte 911 met zijn standaard boxermotor en 30.000 mijl op de klok. Dat leverde flink wat onrust op. Wat nou als de 911 tijdens deze belangrijke internationale race zou stranden? Dat deed het imago van Porsche beslist geen goed. Om er een stokje voor te steken kreeg Von Hanstein opdracht om Ryan ervan te weerhouden met de 911 te starten.
Niet racen? Naar huis gaan? Daar dacht Ryan heel anders over. “Het is mijn auto en ik race waar ik dat wil,” was zijn reactie op het verzoek van Von Hanstein. De auto kwam probleemloos door de technische keuring. Niemand die Ryan nog kon tegenhouden. Zuffenhausen zwichtte en Von Hanstein kwam met plan B: if you can’t beat them, join them.
Gerechtigheid
Voor de zege had de 911 met zijn 130 pk sterke boxermotor geen schijn van kans. Ryans enige doel was om de race te finishen. Op 5 februari 1966 startte de race om 3 uur ’s middags. Ryan vertrok vanaf de 39ste plaats. Iedereen die de 911 voorbij wilde kreeg ruim baan.
Om 18.00 uur lag de 911 met startnummer 18 op de 33ste plaats. Drie uur later op de 25ste en vlak voor 8 uur ‘s ochtends kwam hij als 19de over start/finish. Met andere worden: als leider van het GT-klassement tot twee liter. Von Hanstein realiseerde zich wat dit kon betekenen: als er zich problemen met de auto zouden voordoen, zo verzekerde hij Ryan, dan stonden de monteurs van het fabrieksteam paraat.
Maar startnummer 18 had geen hulp nodig. De 911 liep als een zonnetje. Zo nu en dan werd de tank gevuld en het oliepeil gecontroleerd, wisselden de coureurs elkaar af en werden de banden vervangen. Geen bijzonder spannende race, maar de finish was sensationeel. Na 24 uur en 548 ronden werd de 911 afgevlagd als 16de in het algemeen klassement – en als winnaar van de GT-klasse tot twee liter. Von Hanstein vierde dubbel succes: ook de 906 had zijn klasse gewonnen.
Na Daytona wisselde de 911 menig keer van eigenaar en kwam hij in vele races aan de start. Na 40 jaar werd de auto aan het Revs Institute in Naples gedoneerd. Een belangrijke auto uit Porsches racegeschiedenis, die nog altijd in nagenoeg originele conditie verkeert met de originele motor en versnellingsbak.
Collier Collection
Toen Miles Collier in 1986 de verzameling van coureur en constructeur Briggs Cunningham kocht, legde hij de basis van het Revs Institute. Tot de collectie van het museum behoren twintig belangrijke race-Porsches. Voor informatie: revsinstitute.org
