Porsche heeft met de 919 Hybrid voor de derde keer op rij de legendarische 24-uursrace van Le Mans gewonnen. Het was een race vol drama.
Op zaterdag om 18.30 uur leek de race over voor de Porsche 919 Hybrid van Earl Bamber, Timo Bernhard en Brendon Hartley. De aandrijving op de vooras was weggevallen en het duurde ruim een uur om het probleem te verhelpen. De auto met startnummer 2 ging de race weer in met 18 ronden achterstand. Maar de 85e editie van de langeafstandsrace in Le Mans kende een dusdanig dramatisch verloop dat het onmogelijke toch gebeurde: vanaf de 56e plaats werkt het rijderstrio zich op naar de 19e overalloverwinning en de derde in successie voor Porsche. Dit betekent ook dat Porsche de fameuze Le Mans-trofee nu mag behouden.
Voor Earl Bamber is het na 2015 zijn tweede overalloverwinning op Le Mans met de 919 Hybrid. Ook Timo Bernhard vierde zijn tweede overalloverwinning op Le Mans. Hij won in 2010 toen hij was uitgeleend aan Audi. Brendon Hartley was zonder twijfel de gretigste van alle Porsche LMP1-rijders omdat zijn naam voorafgaand aan de 85e editie nog niet op de Le Mans-bokaal stond vermeld.
Zo verliep de laatste fase voor de 919 Hybrid #2
De Porsche 919 Hybrid met startnummer 1 viel even na 11.00 uur in de ochtend uit, na meer dan 10 uur achtereen in leidende positie te hebben gereden. Brendon Hartley zet met de 919 Hybrid #2 vervolgens steeds scherpere tijden neer in een meervoudige stint. Na 312 ronden komt hij binnen voor zijn laatste tankstop. In de 325e ronde geeft hij het stuur over aan Timo Bernhard. Op dat moment ligt de auto op de vierde plaats. Om 12.50 uur, in de 330e ronde, komt de auto in dezelfde ronde als de leider in de wedstrijd, een LMP2-auto. Na 338 ronden komt Bernhard binnen voor brandstof en in de 347e ronde pakt hij de leiding. De voorlaatste stop vindt plaats in de 351e ronde. Dan volgt nog een ‘splash & dash’ in de 360e ronde en na 367 ronden rijdt Bernhardt als eerste onder de zwart-wit geblokte vlag door – een droom wordt werkelijkheid.
De rijders aan het woord
Earl Bamber (26, Nieuw Zeeland): “Ik kan maar niet geloven dat we na ruim een uur in de pits en vanaf de laatste plaats toch de overwinning hebben gepakt. Brendon en Timo zijn vanaf het begin betrokken geweest bij het LMP1-programma, maar deze overwinning komt net zo goed op het conto van de pitcrew. Zonder hun harde werk zouden we niet eens terug de baan op hebben kunnen gaan. Deze overwinning was echt teamwork!”
Timo Bernhard (36, Duitsland): “Dit voelt surrealistisch. Toen ik in 1999 bij Porsche kwam als juniorrijder, begon ik voorzichtig te dromen van de overwinning op Le Mans. Ik hoopte dat ik er op een dag goed genoeg voor zou zijn. Nu hebben we het samen bereikt. De laatste ronde was zeer emotioneel. Er gaat nog wat tijd overheen voor ik realiseer wat er is gebeurd.”
Brendon Hartley (27, Nieuw Zeeland): “Le Mans is een waanzinnige race. De technici hebben zaterdagavond keihard gewerkt om onze auto zo snel mogelijk te repareren. Daarna hebben Timo, Earl en Ik samen met de engineers alles gegeven, elke seconde 100% en in de hoop dat onze inspanningen zich zouden uitbetalen.
Teamchef Andreas Seidl: “Het is moeilijk om woorden te vinden voor wat er is gebeurd. De rijders en het team hebben een ongelooflijke prestatie geleverd. Er liggen twee weken met hoogte- en dieptepunten achter ons. Deze hebben we echter met de typische Porsche spirit doorstaan. Het heeft tijd nodig om te laten bezinken wat er is gebeurd. We hebben Le Mans nu drie keer op rij gewonnen, dat is simpelweg sensationeel. Ons team heeft een jaar lang keihard gewerkt. Toyota was een sterke tegenstander. Zij dwongen ons tot het uiterste en daar hebben we beide de prijs voor betaald. Het is jammer dat Neel Jani, André Lotterer en Nicky Tandy uitvielen, vooral omdat ze de race gedurende lange tijd controleerden. Maar Earl Bamber, Brendon Hartley en vooral Timo Bernhard verdienden de overwinning. Timo was de ontwikkelingsrijder vanaf de start van het programma. Zelfs na de lange reparaties behielden alle drie rijders hun vechtlust en daarvoor zijn ze beloond.”
Het Le Mans-debuut van de nieuwe Porsche 911 RSR
In de GT-klasse debuteerden twee nieuwe Porsche 911 RSR modellen van het Porsche GT Team. Het eerste gedeelte van de race verliep probleemloos. De 911 RSR met startnummer 92 (Michael Kristensen, Kévin Estre, Dirk Werner), die regelmatig op de tweede plaats in zijn klasse reed, raakte echter betrokken bij een aanrijding in de zeer snelle bocht 1 en moest aansluitend naar de pits. Dankzij een goede strategie en snelle pitstops maakte het trio de verloren tijd bijna geheel goed. De opmars werd echter gestuit in de nacht. In de 179e ronde crashte Michael Kristensen in de Ford-chicane.
In de tweede helft van de race, op zondagochtend, nam de Porsche 911 RSR met startnummer 91 (Patrick Pilet, Richard Lietz, Frédéric Makowiecki) de leiding in de GT-klasse. In de laatste fase van de race leek het er op dat een podiumfinish het minimaal haalbare zou zijn. Anderhalf uur voor het einde van de race lag Frédéric Makowiecki op de derde plaats. Een uur voor het einde maakte een lekke band een einde aan de droom. De 911 RSR #91 eindigde bij de eerste Le Mans-inzet als vierde. Dat neemt niet weg dat de nieuwe GT-raceauto van Porsche zijn potentieel én zijn betrouwbaarheid heeft kunnen tonen.
