Wat we in navolging van het marketingvolk maar het ‘Premium compact segment’ noemen, bloeit in Europa ferm op. Het zijn, zoals die Mini, kleine auto’s, die door hun afmetingen in het B-segment passen, maar die met veelal uitbundige luxe en versiering exclusiviteit bieden én een prijskaartje waar een modale auto in het hoger gelegen C-segment best voor verkocht wil worden. In het B-segment, inmiddels het grootste van de Nederlandse (en West-Europese) automarkt, spelen sinds jaar en dag VW Polo, Opel Corsa en Peugeot 207 de hoofdrollen, ijverig belaagd door Fiat Punto, Citroën C3 en een handvol Japanners en Koreanen.
En inmiddels zijn er steeds meer kopers die best wel in een kleinere auto willen rijden, maar niet van zins zijn luxe en comfort van hun vertrouwde grotere modellen op te geven.
Dus kleed je ze extra aan of, nog beter, je maakt een Premium-variant op een luxemerk uit je eigen stal. BMW deed dat zonder zelf een simpele B-klasser te hebben (die komt er wél aan), maar vuurde met Mini een schot in de roos. Je kunt er van denken wat je wil, het een retro-hype vinden met een bespottelijk interieur, een succes is het wél. Zeker als je het assortiment uitbouwt met een kleine stationcar en vooral een cabriolet.
Het succes van de Mini werd heftig benijd door de concurrentie en Fiat had als eerste een antwoord klaar. De Alfa 147 moest toch vervangen worden, dus werd een Fiat Punto leuk – althans volgens sommigen – aangekleed en mocht als Alfa Romeo MiTo tegen de Mini’s in het veld treden. Succes niet onverdeeld.
Vervolgens wierp PSA de Citroën DS3 in de strijd. Méér dan een vermomde C3 (en al helemaal niets weg hebbend van de technisch net zo verwante Peugeot 207) en met zijn stevige wegligging een cultuurshock voor de deining gewende Citrofiel. Maar wel degelijk een rechtstreekse aanval op Mini en MiTo. Instant succes.
Dat kunnen wij ook, dachten ze bij het immense VW-concern en met VW Polo als uitgangspunt is het niet zo’n heidense toer om daar een luxe Audi A1 van te maken. Inmiddels beproefd recept, want zo verhoudt de A3 zich ook tot de Golf. Een ook de A1 is volgens dat beproefde recept geheel geslaagd. Succes nog afwachten, maar waarschijnlijk.
Nu heb je in een A1 geen milliseconde het idee dat je in een Polo onderweg bent. Het befaamde Audi-interieur zet je op een totaal ander – maar beslist geen verkeerd – been en je hebt aldoor de indruk in een fiks grotere auto onder weg te zijn. Wat comfort betreft dan, niet qua handelbaarheid. Datzelfde bereikte Citroën met de DS3, die je ook nooit aan een C3 doet denken, tenzij je daar net uit overstapte natuurlijk. Met hun immense ervaring in het bouwen van kleine auto’s is het Fiat gek genoeg niét gelukt. In een MiTo heb je nooit het Alfa-gevoel, maar zit je pontificaal in een aangeklede Punto, waarschijnlijk met spijt dat het geen Abarth Punto is geworden, want die is véél leuker.
De A1 is dus rijp voor succes, want bij het VW-concern is het zo leuk dat niemand aan de kwaliteit twijfelt. En eerlijk is eerlijk, hij ziet er ook leuk uit. De carrosserie is zeer geslaagd, al zou er wel een vijfdeurs mogen komen. De klapstoelen blijven namelijk niet voorover staan als je wat van de achterbank wil pakken en dat is zacht gezegd hinderlijk. Maar mensen kunnen wél achterin, op de Polo-wielbasis van 2,47 m. Ook de bagageruimte voldoet met zijn 270-920 liter. En verder is het interieur prachtig, al hangt dat wel af van de uitvoering.
Van de momenteel vier beschikbare motoren (tweemaal benzine 1,2-l 86 pk of 1,4-l 122 pk en twee 1,6- diesel met 90 of 105 pk) hadden we de sterkste diesel. Een heerlijke motor, mét stop&start dat ook bij deze oliestoker wel eens een extra startpoging nodig heeft, en een keurig testverbruik van 5,2 l/100 km. Officieel ECE-verbruik is 3,9, maar dat is als altijd zuivere theorie. Hij rijdt wél precies als een Polo. Goed dus.
Net als de DS3 – en daar duidelijk op geïnspireerd – zijn de vrolijke kleurschema’s die althans uiterlijk de mogelijkheid tot exclusiviteit bieden. Kan er heel leuk uitzien, maar ons testexemplaar zat helaas onder de reclamestickers.
Deze welkome aansporing tot individualiteit kost minimaal 15.500 euro, onze diesel € 23.150.
CONCURRENTEN
Alfa Romeo MiTo, verklede Fiat Punto volgt 147 deels op (leukere Giulietta doet de rest). Wielbasis 2,51 m, bagage 270-1200 l. Gewicht 1210 kg. Benzine 1,4 l, 78-170 pk, diesel 1,3 tot 1,6 l, 95-120 pk. Vanaf € 17.250, diesel € 21.250. Plus: MultiAir-motoren. Min: image, Punto Abarth leuker.
Citroën DS3, charmante afgeleide van C3, met ontelbare uitvoeringsmogelijkheden. Wielbasis 2,45 m, bagage 285-1050 l. Gewicht 1150 kg.
Benzine 1,4 tot 1,6 l, 95-150 pk, diesel 1,6 l, 90-110 pk. Vanaf € 16.950, diesel € 18.490. Plus: leuk! Min: niets.
Mini, retro cultautootje met geprolongeerde hype. Zojuist gefacelift. Als hatchback, combi, of cabrio. Wielbasis 2,47 m, bagage 160-680 l.
Gewicht 1205 kg. Benzine 1,6 l, 75-211 pk, diesel 1,6 l, 90-110 pk. Vanaf € 16.999, diesel € 22.025. Plus: nieuwe eigen motoren, populair. Min: prijs, poppenkastinterieur. Kleine auto bloeit op in Europa
Via: BN de Stem.nl
Reacties zijn gesloten.