Guus Reinerink is een ondernemer met drukke, strak geplande agenda. Een paar uur lang verruilt hij zijn 930 Turbo voor de Taycan Turbo – en neemt tijdens die uren even gas terug. Figuurlijk gesproken, dan.
“Geen wifi? Echt niet!” Voor Guus Reinerink kunnen gezinsvakanties alleen op zorgvuldig geselecteerde locaties worden doorgebracht. Snel internet is een absolute must voor de entrepreneur en zijn vrouw Saskia. “We verwachten tempo van al onze relaties, dus we mogen niet degenen zijn die vertragingen veroorzaken.” Reinerink (51 jaar oud) is vader van vier kinderen. Lang, atletisch en gekleed in zijn favoriete kleur (blauw) tot aan zijn suède schoenen, opent hij de deur naar zijn textielbedrijf – ‘Corporate Fashion Industries’ in Lichtenvoorde.
De naam van het bedrijf van Reinerink staat prominent tegen de gevel van het gebouw in letters van bijna drie meter hoog. Ze zijn zo gelakt dat ze van beton lijken te zijn. We hebben de Porsche Taycan Turbo voor het pand geparkeerd; vanuit zijn kantoor op de eerste verdieping kijkt Reinerink op de elektrische Porsche uit. Autoboeken en modellen vullen de planken, rallyposters hangen aan de muren. Een oudere man glimlacht vanaf een olieverfschilderij in de richting van Reinerinks favoriete auto – een Porsche 911 uit 1965 in Agablau. Daarachter geparkeerd staat een 911 S met een 2.2-liter motor uit 1971 in Rubinrot.
Geluk
“Dat is mijn vader,“ zegt hij, wijzend naar het portret. Hij groeide op in een liefdevol gezin; zijn moeder huisvrouw, zijn vader textielarbeider. Met vier kinderen thuis was er altijd wel iets te beleven. “Ik waardeer alles wat ik heb, omdat ik weet dat niets vanzelf gebeurt,” zegt hij. Zijn levensmotto: ‘Van niets kun je iets maken’. Dan kijkt hij ernstig: “Maar je moet ook geluk hebben in het leven.” Hij had dat geluk…
Guus Reinerink is eigenaar van een textielbedrijf dat bedrijfskleding produceert. Hij studeerde Internationale Marketing en behaalde zijn bul al op 21-jarige leeftijd. Hij heeft een zakeninstinct. “Ik heb altijd al zaken willen doen,” zegt hij en grinnikt als hij terugdenkt aan zijn eerste deals. “Als achtjarige rooide ik planten in het bos om ze vervolgens te verkopen. En als student handelde ik in auto’s.”
Ergens tussen zijn handel in planten en zijn 50e verjaardag in juli 2019 in, vond hij geluk. Hij solliciteerde op 22-jarige leeftijd naar de functie van Sales Manager bij het kledingbedrijf ‘State of Art’. “Er stond een Porsche 944 Turbo op de parkeerplaats, vrijwel direct naast de ingang,” herinnert hij zich. De Porsche bleek van de directeur te zijn, de ondernemer annex Porsche-gek Albert Westerman. Guus Reinerink maakte op dat moment niet alleen kennis met zijn nieuwe ‘baas’, maar na later bleek ook met zijn toekomstige schoonvader. Een paar maanden na zijn sollicitatiegesprek kreeg Reinerink de gelegenheid om Westerman te vergezellen bij een trip naar Zuffenhausen. Een paar weken later zat hij voor het eerst achter het stuur van een 911, een 964 Carrera 2 Coupé. “Die eerste rit achter het stuur van een Porsche zal ik nooit vergeten.”
Wat hij ook niet meer vergeet is de ontmoeting met Saskia, de dochter van Albert Westerman die in oktober 2018 overleed. “De vonk sloeg gelijk over. Het kostte wel een paar maanden om mijn liefde voor haar aan Albert te bekennen,” grijnst Reinerink. De Tukker was blij met de reactie van Westerman. ‘Het was mijn beslissing om je bij het bedrijf te betrekken. Dus wie ben ik om te zeggen dat je niet goed genoeg bent voor mijn dochter?’ Reinerink werkte bijna zeventien jaar bij ‘State of Art’ voordat hij tot de conclusie kwam dat hij “liever een kleine baas wilde zijn dan een grote werknemer”, en richtte zijn huidige bedrijf op met Saskia als Office Manager. Hoe is het om met zijn partner samen te werken? “Het was de beste beslissing die we ooit hebben genomen. We werken heel goed samen, als stel én als zakenpartners. We zitten op dezelfde golflente en we staan beiden voor stijlvolle bedrijfskleding die graag wordt gedragen en die eigentijds en functioneel is.”
Reinerink toont ons rallykleding, stalen van stoffen, posters – het duurt haast een eeuwigheid voordat hij ons eindelijk z’n garage laat zien. Hij opent de deur en onthult een gevarieerde Porsche-collectie, van 914 tot 911. In een hoek staat een zeer zeldzaam model: een 911 T F-model uit 1974 met 2.4-liter motor, een ex rijkspolitiewagen van de Algemene Verkeersdienst in Driebergen. Het blauwe zwaailicht van de Alex 12-75 werkt nog net zo goed als toen. Een paar jaar geleden reed Reinerink met de Targa met z’n authentieke verchroomde wieldopjes naar het Concours d’Elegance op Pebble Beach. “Dat was een geweldige ervaring. Het enige dat beter is dan naar een Porsche te kijken, is ermee rijden.” Hij start de 3.0-liter boxermotor van zijn 930 Turbo uit 1975 in de warme kleur Platindiamant. Dat het contactslot van het 260 pk sterke vlaggenschip-van-toen links zit, komt voor hem als linkshandige goed van pas.
De regen is eindelijk weggetrokken – tijd voor een snelle rit door de Achterhoek. Zijn favoriete route voert ons langs de lange met bomen omzoomde wegen rond Lichtenvoorde. Het stadje met 13.000 inwoners staat bij motorcrossfans bekend als de thuisbasis van het gezellige jaarlijkse Zwarte Cross Festival, het grootste motorcrossevenement van West-Europa.
Reinerink stopt zijn 930 Turbo naast de Taycan Turbo, neemt een snel kiekje voor de familiechatgroep ‘Team Reinerink’, verstuurt hem en vertrekt weer. De wegen zijn nat; de zon vecht om door de wolken heen te breken. Reinerink is in vervoering over de turbocompressor van de snelste productieauto van de jaren zeventig, de perfectie van het ontwerp, de vijf ronde tellers, die voor hem net zo bij deze Porsche horen als teamkleding bij de Mille Miglia.
Absolute luxe
“Ik vind het ongelofelijk dat deze Porsche 45 jaar geleden is gebouwd. Voor mij is hij nog steeds modern, krachtig en aantrekkelijk.” Hij komt graag tot rust in zijn klassieke auto’s: “Met vier kinderen in huis is dit soort uitstapjes voor mij een absolute luxe.” Zijn dochter heeft al gereageerd op de foto van de Taycan in de familiechatgroep: ‘Haal je me daarmee op van school?’ Een knipogende emoji…. ‘Wie weet!’ appt Reinerink terug. Hij krijgt een lachende emoji als antwoord.
Guus Reimerink staat versteld van de lakkleur van de Taycan Turbo – Enzianblaumetallic. “Dit is de eerste keer dat ik een elektrische auto start,” zegt hij met een serieus gezicht. Ja, Guus, hij staat al aan. Zet gewoon de versnellingspook rechts van het stuur op ‘D’ en daar gaan we. Fluisterzacht. Wauw. Reinerink mijmert over de trips die hij met de Taycan Turbo zou willen ondernemen. “Een roadtrip van Noord- naar Zuid-Afrika zou ultiem zijn om tot rust te komen,” zegt hij. Als de weg vrij is vloert hij het gaspedaal. “De acceleratie is onbeschrijfelijk.” Nog een keer dan maar. “De Taycan rijdt als een Porsche. Hij ziet eruit als een Porsche. Dit is de toekomst.”
